معرفی :
ویتامین ث ( آسکوربیک اسید) جزء ویتامین های محلول در آب می باشد که نقش حمل کننده الکترون در واکنش های شیمیایی بدن می باشد.
همچنین جزء مهم‌ترین آنتی اکسیدان ها که نقش مهمی در سلامتی و دستگاه ایمنی بدن دارد
ویتامین ث بسیار برای گونه‌های پیشرفته پستانداران، تعدادی از گونه‌های پرندگان و برخی ماهی ها بسیار حیاتی می باشد
تاریخچه :
بر اثر ابتلای بسیاری از دریانوردان به بیماری اسکروی در سده 19، این دریانوردان با مصرف مرکبات بهبود می یافتند که این موضوع در نهایت منجر به کشف ویتامین ث در سال ۱۹۲۸ در میوه پرتقال شد و اسید اسکوربیک نام گرفت.
در ابتدا تولید ویتامین ث در اوایل قرن بیستم میلادی توسط ریچستین انجام شد، سپس «روچ» چند سال بعد توانست این فرایند را صنعتی کند.
سنتز صنعتی ویتامین ث :
این فرآیند چند مرحله ای بدین صورت است که در ابتدا ذرت یا گندم به گلوکز تبدیل شده و در ادامه به سوربیتول تبدیل می‌شوند
سوربیتول حاصله در کنار کاتالیزگر نیکل، اکسید شده و سپس شسته می‌شود
در نهایت با هیدروکلریک اسید واکنش می‌دهد و اسید اسکوربیک خالص به وجود می‌آید.
ذخایر طبیعی ویتامین ث :
- میوه‌ها مخصوصاً میوه‌های ترش و مرکبات و …
- گیاهان، سبزیجات و صیفی‌ها
- و…
اثرات ویتامین ث :
- یک آنتی‌اکسیدان قوی است و از آسیب رادیکال آزاد جلوگیزی می کند
- تقویت سیستم ایمنی بدن
- استحکام لثه ها و دندان ها
- جلوگیری از بالا رفتن کلسترول خون
- جلوگیری از ایجاد لخته ی خون
- افزایش جذب آهن در بدن
- و …
میزان مصرف روزانه :
- حداقل دوز 65 تا 75 میلی گرم
- دوز بین 200 تا 400 میلی گرم خون به حالتی پایدار می رسد